5 september 2023
Als jochie (dus alweer zo'n 70 jaar geleden) ging ik weleens met mijn pleegvader Jan Kau mee naar deze winkel om b.v. duivenvoer te kopen. Deze pleegvader Jan was weer familie van Alex de Zwart! Alex was getrouwd met de zus van Jan Kau, Mies geheten!
Alex de Zwart was weer directe familie van de eigenaar (ik dacht een oom?) van De Zwarte Vogel en kwam daar ook weleens.
Deze Alex kwam uit een gezin van 21 kinderen en als die ome Alex daar verhalen over ging vertellen dan lag je dubbel van het lachen!
In de Zwarte Vogel was het net een Haags koffiehuis. Harry Jekkers zou hier een aparte show over hebben kunnen schrijven, maar volgens mij kwam ie daar niet!
Gemiste kans, Harry!! ?
Ik heb hem persoonlijk nog gekend uit de periode dat hij voetbalde bij Postduiven (onze buren aan de overkant in Madestein).
Hij was echt kampioen in het verzamelen van gele kaarten wegens 'bikkelen'.
Achterom kijkend zag ik alleen maar veertjes door de lucht gaan. Charles had daar 'n mening over: Dat zijn geen duiven, dat zijn luchtratten. Voor duiven moet je bij ons zijn.Zo zie je maar weer dat de wereld toch heel klein is.

Goedenavond Peter en Nol,
Ik zag jullie mailadres in Rava1930 staan en dacht ik stuur de enige foto (RAVA 5 / B2 Junioren, seizoen 1977-1978) die ik heb aan jullie. Ik ben de voetballer geheel rechts onderin. Mijn naam is Peter Beekhuizen en ik woonde in de stieltjesstraat 39 in Den Haag. Dries Weber hebben mijn ouders gekend en hij kwam wel eens thuis bij ons in mijn jeugd! Ik las dat hij vorig jaar overleed op 89 jarige leeftijd, ik herinnerde hem als een bijzonder aardige man, RIP.
Tot zover ?
Groet, Peter Beekhuizen
44
|woensdag 11 december 2019
Al bij leven een legende
Dries Weber 1929 - 2019
NICOLETTE VAN DER WERFF
Met zijn uitgesproken mening, en zeker ook zijn snor, was hij een beroemdheid in de Haagse voetbalwereld. Dries Weber spande zich ook in voor gebarentaal en voor padvinders.
D ries Weber (11 december 1929 - 15 november 2019) was een levende legende in de Haagse voetbalwereld. Als roodharig jongetje dat opgroeide in Transvaal, en voetbalde bij RAVA, moest hij het niet hebben van zijn techniek, maar van zijn inzet in het veld. Die inzet had-ie. Niet alleen in de sport. Terwijl Dries naam maakte als uitgesproken en betrokken vrijwilliger in diverse Haagse sportbesturen, was hij ook op andere terreinen actief. Zo brak de Hagenaar met de markante snor een lans voor gebarentaal binnen doveninstituut Effatha in Voorburg. Hij vond het, als vader van een pupil van Effatha, van de gekke dat de leerlingen niet met hun handen mochten 'praten'. Het lukte hem om het instituut te overtuigen van het nut van de gebarentaal en het als vak te gaan onderwijzen.
Overdag werkte Weber als verificateur bij de VNG. Met een kritische blik checkte hij de cijfers van instanties en subsidieontvangers. Hij was scherp en bij de pinken en had nooit lang nodig om te zien waar de schoen wrong. Een talent waardoor hij veel gevraagd werd om mee te denken of mee te besturen. Dries zat in schoolcommissies, in het bestuur van de Judo Bond Nederland en in het bestuur van de Federatie Scouting Europa. Hoewel hij zelf nooit padvinder was geweest, stond hij wel aan de wieg van scoutinggroep Ashanti in Zoetermeer. Dries maakte zich immers graag nuttig. Toen de padvinderij een beroep op hem deed, was hij ze graag ter wille. Maar als hij voor een scoutingevenement in het buitenland moest zijn, organiseerden de padvinders wel een hotel, of tenminste een comfortabel bed bij een gastvrije familie, want van kamperen hield Weber niet.
Binnenhof
Weber had een uitgesproken mening die hem een goed gelezen column op de voorpagina van het sportkatern van Het Binnenhof opleverde. Zijn stukken over het Haagse amateurvoetbal werden in menige koffietent besproken en maakten hem ongekend populair. Maar ook gevreesd, want Weber nam geen blad voor de mond.
Desondanks behaagde het de koningin om hem te ridderen. De stad Den Haag maakte hem ereburger. Ook de paus onderscheidde hem, net als wijkvereniging Houtwijk die Dries de Zilveren Wichelroede gaf. Talloze sportbonden en Haagse verenigingen maakten hem erelid. Een geweldige staat van dienst die slechts mogelijk was doordat hij was getrouwd met een Wateringse die de stille kracht op de achtergrond was. Een ziek kind of de huishoudelijke taken stonden nooit in de weg van zijn activiteiten als vrijwilliger. Iets dat Weber, vader van zes kinderen, pas later goed besefte. Weber schreef twaalf boeken en had een vaste rubriek in het wijkblad van Houtwijk. In zijn column Koffiehuis Bram kwam de hele wereld voorbij.
Toen Weber weduwnaar werd was dat een groot verdriet voor hem. Zijn tweede huwelijk gaf hem troost. Net als het schrijven en de sport. Helaas werd hij vijf jaar geleden wederom weduwnaar. Tot op het laatst voelde hij zich een echte Ravaan, al heet zijn club allang geen RAVA meer maar sv Houtwijk.
Na een korte periode van afnemende gezondheid overleed Dries Weber op 89-jarige leeftijd.

In de jaren '60 waren Bert van der Snoek en ik actief in de redactie van "Tussen het drietje en het vijfje", het door Cees van Lieshout opgerichte maandblad van de jeugdafdeling. Bert en ik interviewden tal van mensen in de voetbalwereld, onder wie bijvoorbeeld Coen Moulijn, Dennis Neville, Ernst Happel, Willy van der Kuijlen en Mick Clavan. Op enig moment stopte de uitgave en/of verdwenen wij vanwege studie of verhuizing uit beeld en werd ons persoonlijk archief overgedragen. In de loop der jaren is dat verdwenen. Wellicht is er iemand die exemplaren nog in zijn bezit heeft. In dat geval hoor ik dat graag, want ik ben na meer dan 50 jaar wel heel erg benieuwd of mijn herinneringen aan wat we meemaakten en vervolgens publiceerden klopten.
Ik begin deze bijdrage met een kort citaat van een BR (= bekende Ravaan):
31 oktober 2017
Dag Theo+Frieda,Ik wil jullie hartelijk danken voor de mijn inziens goed geslaagde reünie. Er is natuurlijk een hoop werk aan vooraf gegaan en geeft nu een goed gevoel, denk Ik.
Ik heb veel RAVA senioren gesproken, helaas van mijn elftal zijn er enige niet meer onder ons. Ik kijk uit naar het vervolg.Hartelijke groeten Anni + Han Jutte.
Han jutte
Clemens Commissaris